معمولا اختصاصات آلودگی آب را به شیمیایی، فیزیکی و بیولوژیکی تقسیم می کنند.
اختصاصات شیمیایی
معمولا مقداری مواد شیمیایی در اثر مصارف صنعتی و خانگی وارد آب می شود. مواد آلی و نمک های معدنی در آب حل شده به صورت ذرات معلق یا کلوییدی در آن درمی آیند. مواد آلی آب به عنوان منبع غذایی بسیاری از میکروب ها مورد استفاده قرار می گیرد که در این روند میکروب ها از اکسیژن محلول آب برای تجزیه مواد آلی آب استفاده می کند. مواد آلی تام آب برحسب معادل اکسیژن لازم برای تبدیل مواد آلی به دی اکسید کربن اندازه گیری می شوند (BOD). تمام مواد آلی به طور طبیعی و آسان به آب و دی اکسید کربن تجزیه نمی گردند. BOD یک سنجش میکروبی است که نشانگر سرعت تجزیه مواد آلی آب است و ضمنا مقدار اکسیژن موردنیاز میکروب ها برای مصرف مواد آلی را تعیین می کند. معمولا آزمایش BOD را در یک دوره پنج روزه انجام می دهند. تعیین مقدار اکسیژن مورد نیاز شیمیایی (COD) در دو ساعت انجام گرفته و نتایج سریع بدست می آید و اغلب از روش تغییر یافته ای که تقریبا 5 دقیقه به طول می انجامد استفاده می شود تا بدین ترتیب مشکل زمان طولانی آزمایش BOD برطرف گردد. بسیاری از مواد آلی وجود دارند که میکروب ها به آسانی نمی توانند آنها را تجزیه نمایند در صورتی که در حضور اسید سولفوریک در نقطه جوش به راحتی اکسید می شوند. بنابراین لازم است که به طور تجربی BOD و COD به یکدیگر ارتباط داده شوند. کربن آلی تام (TOC) روش دیگری است برای تعیین آلودگی آلی آب که با دستگاه های خودکار اندازه گیری می شود.
نوع آلوده کننده های شیمیایی صنایع با یکدیگر متفاوت است و به آسانی نمی توان آلوده کننده ها را برای تمام صنایع به طور یکسان تعیین کرد.
اختصاصات فیزیکی
به طور کلی درجه گرمای فاضلاب های خانگی بیشتر از درجه حرارت آب در همان محیط است و معمولا کدر، خاکستری رنگ و در حالت تازگی بوی یک نوع کروسن می دهند.
اختصاصات بیولوژیکی
روزانه هر فرد تقریبا دویست میلیارد میکروب دفع می کند که میزان دفع میکروب های بیماری زا بستگی به وضعیت سلامتی فرد دارد و حتی افراد سالم نیز به طور قابل توجهی میکروارگانیسم های بیماری زا دفع می کنند. هر میلی لیتر فاضلاب خانگی خام حاوی میلیون ها میکروب است. در مقررات بهداشتی، اغلب تعداد باکتری ها مبنای قضاوت وضع بهداشتی اب های قابل شرب، استخرها و پلاژهای شنا و صید غذاهای دریایی است، زیرا که فاضلاب های خانگی که به دریاچه ها و دریاها می ریزند باعث آلودگی آب آنها شده و خطری جدی برای سلامتی استفاده کنندگان بوجود می آورند.