حسین نایب، دکترای محیط زیست-آب و فاضلاب سراغ موضوع کمتر توجه شده‌ای در انتقال ویروس کرونا رفته و در این مصاحبه به شرایط ایمنی تصفیه فاضلاب شهری و ریسک‌های انتقال این ویروس از طریق آب می‌پردازد.
اشکال نادر ویروس کرونا مانند مرس (MERS)، سارس (SARS) و ویروس کرونای جدید (COVID-19) می‌توانند تا حد مرگ، خطرناک باشند. شیوع آخرین نوع از خانواده ویروس کرونا یعنی همان ویروس COVID-19 در دسامبر ۲۰۱۹ در ووهان چین آغاز گردید و تا به حال در بیش از ۴۰ کشور مختلف دنیا از جمله ایران ردیابی شده. شرایط اپیدمی این بیماری در کشور و افزایش مبتلایان و مرگ و‌میر آن باعث افزایش نگرانی‌ها اجتماعی در روزهای گذشته شده است. کرونا می‌تواند از راه‌های مختلفی وارد شود. «میدان» در گفت‌و‌گویی با «حسین نایب»، دکترای محیط زیست-آب و فاضلاب و یکی از کارشناسان محیط زیست در حوزه فاضلاب‌های شهری، سراغ موضوع کمتر توجه شده‌ای در انتقال ویروس کرونا رفته و به شرایط ایمنی تصفیه‌خانه‌های فاضلاب شهری و ریسک‌های انتقال این ویروس از طریق آب و فاضلاب پرداخته است.
- ویروس کرونا چه ویژگی‌هایی دارد که امکان انتقال آن از طریق آب یا فاضلاب را مهم میکند؟
کرونا ویروس جدید (COVID-19)، از لحاظ ابعاد، بزرگ و دارای یک لفاف بیرونی چربی است. ساختار آن مشابه با ساختار ویروس‌های سارس و مرس است. این ویروس در ابتدا از حیوانات به انسان منتقل شده و گمانه‌زنی‌ها اولین نقطه انتشار آن را بازار خرید و فروش حیوانات زنده در شهر ووهان از استان هوبی چین معرفی کرده‌اند. بر اساس گزارش سازمان بهداشت جهانی، مهمترین علائم درگیری با این ویروس در چین سردرد، سرفه، درد عضلات، تب و بی‌حالی و در نهایت تنگی نفس بوده و این ویروس می‌تواند سبب عفونت تنفسی خفیف (در حدود ۸۰ درصد از موارد) تا شدید (در حدود ۲۰ درصد از موارد) شود. ضمن اینکه بر اساس گزارش‌های سازمان بهداشت جهانی، این ویروس در برخی از موارد سبب بیماری‌های گوارشی شده که با اسهال، استفراغ و حالت تهوع همراه است و حتی در موارد نادر موجب عفونت روده شده است.
- راه‌های انتقال COVID-19 علاوه بر مواردی که تاکنون درباره آن اطلاع رسانی عمومی شده چیست که به آب ربط پیدا میکند؟
مهمترین مسیر انتقال این ویروس تماس مستقیم با فرد بیمار است. وجود این ویروس در ترشحات تنفسی فرد بیمار (از یکی از طرق قطرات ترشح شده مستقیم و یا قطرات ترشح شده بر روی سطوح) دیگر راه مهم و اصلی انتقال این ویروس شناخته شده است.
در برخی از تحقیقات و گزارش‌های موجود از جمله گزارشات سازمان بهداشت جهانی یکی دیگر از راه‌های احتمالی انتقال COVID-19، تماس نا‌ایمن با فاضلاب معرفی شده است. اگرچه وجود ویروس در مدفوع بیمار به عنوان یک منبع بالقوه شناسایی شده است، لیکن تا کنون میزان گستردگی انتقال بیماری از این منبع شناسایی نشده است. به عنوان مثال، گزارشات بین‌المللی حاکی از شناسایی موارد انتقال بیماری سارس در سال ۲۰۰۳ از طریق نشتی و عیب در لوله‌های فاضلاب در یک برج مسکونی در هنگ کنگ است. با توجه به شباهت ماهیت COVID-19 با سارس، دور از ذهن نیست که تماس نا ایمن با فاضلاب، به خصوص فاضلاب مراکز بهداشتی و درمانی، یکی از منابع انتقال COVID-19 باشد.
متن کامل را میتوانید در لینک زیر از سایت میدان ملاحظه نمایید:
https://meidaan.com/archive/67809