استاندارد آب آشامیدنی و ویژگی های میکرو بیولوژی

استاندارد آب آشامیدنی ویژگی های میکرو بیولوژی    Standard Drinking Water Microbiological Specifications

هدف از تدوین این استاندارد تعیین ویژگی های میکرو بیولوژی آب آشامیدنی می باشد و در مورد آب آشامیدنی (به استثنای آب آشامیدنی بسته بندی شده و آب معدنی طبیعی ) کاربرد دارد.

آب آشامیدنی و ویژگی های میکروبیولوژی:

آبی است که عوامل فیزیکی، شیمیایی، بیولوژی، و رادیو نوکلوئیدی آن در حدی باشد که آشامیدن آن عارضه سوئی در کوتاه مدت یا دراز مدت در انسان ایجاد نکند.

-کلیفرم :

گروهی از باکتری های هوازی و بی هوازی اختیاری ، گرم منفی ، بدون اسپور(هاگ) و تخمیر کننده لاکتوز هستند این باکتری ها ساکن روده بزرگ انسان و حیوانات می باشند.

-اشریشیاکلی :

منظور کلیفرم های گرما پای که قادر به تخمیر قند لاکتوز و تولید اسید و گاز در دمای 44 تا 45 درجه سلسیوس نیز می باشند که شامل گونه های اشریشیاکلی و سیترو باکتر نیز هستند.

زیستگاه طبیعی اشریشیاکلی روده بزرگ انسان و حیوانات خونگرم می باشد این باکتری ها معمولا قادر به تکثیر در محیط آبی نیستند . بنابراین وجود آنها در آب نشانگر آلودگی مدفوعی جدید است.

-باکتری های نشانگر آلودگی آب آشامیدنی:

منظور باکتری هایی هستند که وجود آنها در آب نشان دهنده ناکافی بودن فرآیند تصفیه و همچنین آلودگی آب با مدفوع انسان و حیوان است. بطور کلی آب آشامیدنی باید عاری از میکرو ارگانیسم های بیماری زا و همچنین ارگانیسم های آزاد زی باشد.

در هیچ زمانی میزان کدورت آب نباید بیش از 5 واحد کدورت نفلومتری (NTU) باشد در آب های صاف سازی شده کدورت نباید بیش از یک واحد باشد و میزان PH بین 6.5 تا 9 و همچنین میزان کلر آزاد باقیمانده پس از حداقل نیم ساعت زمان تماس در شرایط عادی باید بین 0.5 تا 0.8 میلی گرم در لیتر باشد.