آب خاکستری تولیدی به علت محصولات مختلف مصرفی، نوع منبع آب و عادات مردم دارای مشخصه های بسیار متنوع می باشد. اگرچه کیفیت آب خاکستری در مناطق مختلف متفاوت می باشد، اما آنالیز آن نشان می دهد که آب خاکستری تولید شده در آشپزخانه و ماشین لباسشویی از نظر مواد آلی و آلاینده های فیزیکی مقدار بالاتری را نسبت به آب خاکستری تولیدی در حمام و مخلوط آب خاکستری و فاضلاب دارند. از نظر BOD5/COD همه انواع آب خاکستری تولید شده دارای قابلیت تصفیه بیولوژیکی هستند. نسبت COD:N:P پیشنهادی برای فاضلاب 100:20:1 است اما این نسبت برای آب خاکستری پایین است، زیرا آب خاکستری تولیدی ناشی از استحمام حاوی نیتروژن و فسفر کم به علت مجزا شدن اوره می باشد. آب خاکستری ناشی از رختشویخانه و مخلوط آب خاکستری نیز همانند آب خاکستری تولیدی در حمام، کمبود نیتروژن دارند. در بعضی از موارد آب خاکستری ناشی از رختشویخانه و مخلوط آن به علت استفاده از دترجنت هایی که در ترکیب آنها فسفر وجود نداشته، کمبود فسفر دارند. آب خاکستری تولیدی در آشپزخانه دارای بالاترین مقدار ترکیبات آلی، جامدات معلق، کدورت و نیتروژن می باشد. آب خاکستری تولیدی آشپزخانه کمبود نیتروژن و فسفر نداشته و نزدیک ترین نسبت COD:N:P به مقدار پیشنهادی کتاب مهندسی فاضلاب را دارد.
بعضی از نویسندگان، فاضلاب آشپزخانه را از سایر جریانات مجزا می کنند. به هر حال اگر هدف تصفیه آب خاکستری به روش بیولوژیکی باشد، پیشنهاد می شود که بخشی از آب خاکستری آشپزخانه با سایر جریانات به منظور بهینه نگه داشتن نسبت COD:N:P ترکیب گردد. به این علت است که آب خاکستری ناشی از سینک آشپزخانه و ماشین ظرفشویی بیشترین مقدار ترکیبات قابل ته نشینی بیولوژیکی و ذرات نیتروژن را دارا می باشد. آنالیز مشخصه های آب خاکستری نشان می دهد که آب خاکستری تولیدی در حمام و ماشین لباسشویی کمتر توسط میکروارگانیسم ها آلوده شده اند. به علت حضور مقدار زیادی از ترکیبات آلی قابل ته نشینی، آب خاکستری ناشی از آشپزخانه در مقایسه با سایر جریانات، بیشتر توسط کلیفرم های گرماپای آلوده می گردد. محققان به این نتیجه رسیده اند که نسبت BOD5/COD در آب خاکستری چیزی حدود 0/5 می باشد که پتانسیل تصفیه بیولوژیکی را دارد. همچنین بیان می کنند که غلظت نوترینت ها محدودیتی برای رشد میکروارگانیسم ها ندارند. مطالعات نشان داده است که آب خاکستری حاوی آلومینیوم، پتاسیم، کلسیم و گوگرد می باشد و غلظت نوترینت های جزئی به غلظت مورد نیاز نزدیک می باشد. کمبود نوترینت های جزئی به طور مشخصی مربوط به جداکردن جریان آب خاکستری آشپزخانه می باشد.
مقایسه آب خاکستری با فاضلاب خانگی
عمده ترین تفاوت آب خاکستری با آب سیاه در میزان آلاینده ها می باشد. آب خاکستری دارای نرخ تجزیه پذیری بالاتری در مقایسه با آب سیاه می باشد، با این وجود تخلیه آب خاکستری به رودخانه و یا دریاچه، اثرات سریع تری را نسبت به فاضلاب، به آب پذیرنده وارد می نمایند، اما آب خاکستری سریع تر در خاک بر اثر فیلتراسیون تجزیه می گردد و منابع آب آشامیدنی را آلوده نمی نماید ولی فاضلاب سریع تر باعث بروز آلودگی می شود. عمده تفاوت دیگر این دو نوع فاضلاب مربوط به میزان ترکیبات نیتروژن می باشد. آب خاکستری تنها یک قسمت از 10 بخش نیتروژن موجود در فاضلاب را شامل می شود. با این وجود نیتروژن موجود در آب خاکستری، نیتروژن آلی می باشد که با جداسازی آن قابل کاربرد توسط گیاهان می باشد.
میزان COD و BOD5 موجود در آب خاکستری به علت عدم وجود مواد مدفوعی و مصرف بیشتر آب، از مخلوط فاضلاب ها کمتر می باشد. در بعضی از موارد آب خاکستری قوی با بار آلودگی بالا می تواند از نظر BOD5 و COD با فاضلاب یکسان باشد، اما آب خاکستری دارای میزان کمتر جامدات معلق بوده و بخش اعظم مواد آلی موجود در آب خاکستری به صورت محلول می باشند. اگرچه این غلظت می تواند با فاضلاب خانگی برابر باشد اما ترکیبات آن متفاوت می باشد. در کل کمبود نیتروژن به علت عدم حضور ادرار در آب خاکستری است و میزان فسفر نیز تقریبا کم می باشد. کمبود این نوترینت ها باعث کاهش پدیده اوتریفیکاسیون خواهد شد.